Finito

Ooit zag ik de allerbeste act van de Gentse feesten. Ik wandelde in de stad en er zweefde langzaam maar majestueus een luchtballon richting torenspits van Sint Jacobs. In het mandje mensen die, naar later bleek, niet opgewonden zwaaiden omdat de act zo fantasties lukte maar omdat ze dachten dat ze jammerlijk neer zouden storten. Ik keek er met open mond naar want zoveel spektakel zag ik niet eerder. Net op het moment dat ik wilde applaudiseren klonken er rondom mij angstkreten en zwaaide het mandje gevaarlijk heen en weer terwijl de stof van de ballon zich om de toren drapeerde. Nooit meer zag ik zo iets prachtigs, en dan heb ik nog helemaal niks over de reddingsoperatie verteld waarvoor een gat in de toren gekapt moest worden en dat de mensen in de handen van stoere brandweermannen een gapend gat tussen toren en mandje moesten overbruggen.
Afijn de feesten waren goed, ik heb genoten maar zo een act zat er toch niet bij.