Compensatie

 Nog steeds een beetje aangeslagen door de enorme rekening van mijn crash met de Clio struin ik door de stad. Ergens in Oudburg is het liefde op het eerste gezicht. Ik stel me voor hoe ik appelgroene beenwarmers brei en dan mijn groene jurk en roze sjaal erbij draag. Voor ik het weet stap ik de winkel binnen waar een oudere mevrouw zich liefdevol over mij ontfermt. Ze snapt meteen dat die laarzen balsem voor mijn ziel zijn. Er wordt niet gesproken over prijs maar enkel over kwaliteit. Keuvelend en lovend over mijn goede smaak (ik pas eerst een paar eigele pumps) loopt ze naar achter om de laarzen in de goede maat te pakken. Die pumps zijn een afleidingsmanoeuvre dat ziet ze ook wel. Als ze me de laarzen aanreikt kan ik een begerige zucht niet onderdrukken (zo gaat dat soms met liefde, het zou ook zomaar lust kunnen zijn). Als gegoten zitten ze. Ik stap door de winkel en draai voor elke spiegel. De winkeldame zet het potje schoensmeer alvast op de toonbank. Ze schat de verrukte blik in mijn ogen op waarde.