Weten dat je iets beter niet zou kunnen doen en het toch doen, dat is volwassen worden. De Texaan en ik grijnzen naar elkaar. Hij ziet er moe uit, ik niet. Toch weerspiegeld zijn uiterlijk mijn innerlijk. Het is dat verdomde stralen dat me nekt. He get laid so many times by singing this song zegt zijn vriendin.
Verlangen, Het is niet omdat ik het woord ken dat ik ook maar een fractie van de betekenis, de consequentie en de inhoud kan vermoeden.
In volle snelheid spring ik van de fiets, op slot en dan rennen mijn voeten. Ik spring. Soepeltjes word ik opgevangen. Misschien ben ik soms te impulsief.
We staan buiten aan de tafel. Haar groene ogen kijken me onzeker aan. Dan zet ze haar lied in. Tot haar gekomen in de douche. Ze blijft me aankijken terwijl ze zingt. Voor een van haar beste vriendinnen geschreven. Een kerstlied in de zomer.
Mijn ogen dwalen af naar haar borsten, de aanzet, de ronding. Ze ziet er uit als een jong meisje.
Het lied is afgelopen. Ik omhels haar, en nog eens, we zouden vriendinnen kunnen zijn.
